سالها گذشت تا من فهمیدم آدمها احتیاج دارن سفر برن. احتیاج دارن از زندگی لذت ببرن و لذت بردن برای آدمها متفاوت معنی میشه…
یکی از هیات امام حسین لذت میبره یکی از مهمونی رفتن. یکی تو سفر مکه اقناع میشه یکی تو سفر تایلند.
اینا همشون برای من آدمهای محترمی هستن.
سالها گذشت تا من فهمیدم نباید به دلخوشی های آدمها گیر بدهم
چون آدمها با همین دلخوشی ها سختی های زندگی رو تحمل میکنن.
لطفا به دلخوشی دیگران گیر ندهید !
غــم انگیز تریـن
چیز توی زنـدگـی،
یـه اسـتعداد تـلـف شـدسـت.
دنیا به آدمای معمولی هم نیاز داره
اما خیلی حیفه
تو یکی از اونا باشی
از دست عزیزان چه بگویم گله‌ای نیست
گر هم گله‌ای هست، دگر حوصله‌ای نیست
سرگرم به خود زخم زدن در همه عمرم
هر لحظه جز این دست مرا مشغله‌ای نیست
دیری‌ست که از خانه خرابان جـهـانم
بر سـقـف فرو ریخـته‌ام چـلچله‌ای نیست
در حسرت دیدار تو ، آواره ترینم
هرچند که تا خانه‌ی تو فاصله‌ای نیست
امشب از آسمان باران انّا انزلنا بر زمین میریزد
امشب چشمانم را آب توبه میشویم
و کلام قرآن را در دهانم میریزم
تا خواب، چشمانم را نیازارد
الهی العفو...
التماس دعا خوبان خدا
آهنگش قشنگه سریال برادر
در زندگی یک روز هایی هست
که نمیدانی دقیقا چه میخواهی !
نمیدانی چه مرگت است !
فقط میدانی که خوب نیستی ..
از همان خوب نیستم هایی که
با یک احوال پرسی ساده لب وا نمیکند …
باید یک نفر بنشیند دست بگذارد روی شانه ات
از ته دل بگوید :
چه مرگت است دیوانه جان ؟
سفت بغلش کنی و تمامِ خوب نبودن هایت
از چشم هایت بزند بیرون …
مهم نیست چگونه دلت گرفته
یا چرا ..
مهم همان آدمی ست
که باید خوب نبودنت را ببیند …
خودمانیم !
چقدر از این احوال پرسی های جانانه
به هم بدهکاریم ..
چقدر …
چند روزیست دلــم میــل ِ زیــارت دارد
باز حس می کنم این قلب، حرارت دارد
واژه در واژه برای تــو غـزل میگویم
بیـت بیـت غـزلـم عرضِ ارادت دارد
بی جهت نیست کـه قلبـم بـه کبـوتـر هایت
چنـد سالیست کـه احساسِ حسـادت دارد
نیستــم لایق ِ دیــدار تـــو، امــا آقــا
چشم هایـم بـه تمـاشـای تـــو عـادت دارد
آه ! دلتنگ ِ تـو ام، بـاز مـرا دعـوت کن
چند روزیست دلــم میــل ِ زیــارت دارد . .
از گره‌های بی‌شمار زندگی گله نمیکنم
در اولین لحظه‌ای که به دنیا آمدم،
گره‌ای به نافم زدند که معنای گره را بفهمم
همان لحظه دانستم که همیشه گره معنای بدی ندارد
شاید حکمتی در این گره‌هاست
با خوش‌بینی و صبر هر گره را با رنگی زیبا کنار گرۀ بعدی میگذارم
و خدا را شکر میکنم که توانایی مقابله با آنچه سرنوشت برایم رقم زده را دارم
شاید روزی برسد که با این همه گره فرشی زیبا ببافم
فرشی که خالق هستی نقشه‌اش را کشیده و مرا برای بافتنش برگزیده؛
چرا که استعداد و توانایی لازم را در من دیده
هر لحظه شکرگزارم
آدم ها در اصل توان تحمل خوشبختی را ندارند ،
طالبش هستند ،
بی تردید ،
ولی همین که بهش برسند ،
حرص و جوش می زنند
و خوابِ چیزهای دیگری را می بینند ....
پ.ن: یک لحظه نخور «حسرت» آن را که نداری
راضی به همین چند قلم «مال» خودت باش...!!!
هرگونه کپی برداری از این وبلاگ شرعا حلال است و به اینکار توصیه می شود ;)
