دل من عکسِ همه ، بسته به گیسوی تو نیست
در تب و تاب به آن چرخش ابروی تو نیست .
همه در فکر شکار لب و چشم و نظرند
نظر من به دو چشمان چو آهوی تو نیست .
دل من بند همین چادر مشکین شد و بس
سرّ من خال لب و عشوه هندوی تو نیست .
عسلم حجب و حیایت به جهان می ارزد
دلبری که فقط آرایش این روی تو نیست .
روی گردان که شوی باز بگویم احسنت
روی تو این طرف و آن ور و این سوی تو نیست .
چادرت شعبده ای کرد و دلم عاشق شد
هیچ سحری به توانایی جادوی تو نیست
کاش می شد که کسی می آمد
باور تیره ی ما را می شست
و به ما می فهماند
دل ما منزل تاریکی نیست
اخم بر چهره بس نازیباست
بهترین واقعه همان لبخند است
کاش می شد که به انگشت نخی می بستیم
که فراموش نگرددکه هنوز انسانیم…!
"کیوان شاهبداغی"
تغییر نگاه به زندگی باید از ذهن شروع شود،
یادمان باشد
سنگها نه خرده حسابی باپاهای لنگ دارند
نه قرار و مداری با پاهای سالم!
پس باورهای اشتباه را کنار بگذاریم …
هر سقوطی پایان کار نیست …
باران را ببین، سقوط باران قشنگ ترین "آغاز" است
هوای زندگیتان سرشار از لحظه های خوب باران ….
همه چیز ...
در زندگی تکراری می شود !
به جز ، مهربـانی ... !
خودِ بارانم و تو پاک ترم میخواهی!
آب را غسل نده، این همه وسواس چرا؟
مهدی اخوان ثالث
هرگونه کپی برداری از این وبلاگ شرعا حلال است و به اینکار توصیه می شود ;)
