پسرونه

به عقل جمعیت با سواد شک دارم 

به عشق،  هرچه که داد و نداد شک دارم 

به آسمان و زمینِ منِ هوایی تو 

به عمر آدمِ رفته به باد شک دارم 

به تو که داعیه ی فهم بیشتر داری 

به خود به آینه خیلی زیاد شک دارم 

به انتزاع و تخیل به پیچش ذهنی 

به کلِ فلسفه ی اعتماد شک دارم 

چقدر جای تو خالیست در تمام تنم

چقدر من به همین اعتیاد شک دارم 

 شکسته اند پر هرکه اهل پرواز است 

سکوت کن که به هر انتقاد شک دارم 

بهشت را به بهانه نمی دهند و تویی 

اگر بهانه به روز معاد شک دارم 

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی