پسرونه

شعری که اوجش هق هقی مردانه باشد...

گریه مردانه....خیلی دردناکه...خیلی زیاد...من یکبار این صحنه رو دیدم...هیچوقت از ذهنم پاک نمیشه...
خدایا..
هیچ مردی اونقدر غصه نداشته باشه که اشکش بریزه..

بیا تا لیلی و مجنون شویم افسانه اش با من
بیا با من به شهر عشق رو کن خانه اش با من
بیا تاسر به روی شانه ی هم راز دل گوییم
اگر مو یت چو روزم شد پریشان شانه اش با من
سلام ای غم ،سلام ای آشنای مهر
پر پرواز واکن چون پرستو لانه اش با من
مگو دیوانه کو زنجیر گیسو را ز هم وا کن
دل دیوانه دیوانه شو ،دیوانه اش با من
در این دنیای وا نفسای حسرتزای بی فردا
خدا یا عاشقان را غم مده شکرانه اش با من
مگو دیگر سمندر در دل اتش نمی سوزد
تو گرمم کن به افسون گرمی افسانه اش با من
چه بشکن بشکنی دارد فلک در کار سر مستان
تو پیمان نشکنی نشکستن پیمانه اش با من