با کســـــی باش؛

کــــه تــــو را بَلــــــد باشـــــد

نــــــگاهت را

اخــــــمت را

حرفای نگفــــته ات را

لحــــن غمگیــــنت را

خنده ی پنهــــان شده در بین بازخواست کردنش را

بغض فرو خورده ات را

حــــست را؛عشــــقت را

ســــرشوق کشاندت را...

کسی که تــــو را بلــــد باشد؛ینـــــی خودِ خودت

ازش دور هــــم که بشوی چیــــزی ماوراء وجــــودت او را بــــه تو نزدیـک خواهد کـــــرد...

زیرا تـــــنها "او" تـــــو را بلد اســـــت.