پسرونه

ماه خندید به کوتاهی شور و شعفم

دست بردم به تمنا و نیامد به کفم

کشش ساحل اگر هست، چرا کوشش موج

جذبه ی دیدن تو می کشد از هر طرفم

راه تردید، مسیر گذر عاشق نیست

چه کنم با چه کنم های دل بی هدفم؟

پدرانم همه سرگشته ی حیرت بودند

من اگر راه به جایی ببرم ناخلفم

زخم بیهوده مزن، سینه ام از قلب تهی است

بهتر آن است که سربسته بماند صدفم

#فاضل_نظری